Sofi

ახალი  2010  

საშინელი, მაგრამ არა უშედეგო.. ამ წელს ბევრი რამ მოხდა და ბევრი ვისწავლე. მწუხარება ვისწავლე. ახლა ვიცი რომ სიცოცხლე ბედნიერებაა და უაზრო წუწუნი არ არის კარგი,უბრალოდ არაფერი მოაქვს..  ახალი ადამიანები გავიცანი. ახალი მასწავლებლები სამხატვრო სკოლაში და სკოლაშიც. საყვარელი საგანიც გამიჩნდა-ბიოლოგია  მეცნიერება, რომელიც შეისწავლის ცოცხალ არსებათა აგებულებას,  ფუნქციებს,  გავრცელებას,  წარმოშობას, განვითარებას, კავშირს ერთმანეთთან და არაცოცხალ ბუნებასთან.  ძალიან საინტერესოა.  აუცილებლად დამჭირდება მომავალ პროფესიაში .. 

 მომავალი პროფესია მხატვრობასთან იქნება კავშირში. ზუსტად ვიცი.  დიზაინერის საქმიანობა მომწონს ძალიან. მომწონს ყველაფერი, რაც ტექნიკურ ესთეტიკასთანაა დაკავშირებული.

ილუზიები არ მაქვს. ვიცი ბევრი სწავლა, შრომა და ფულია საჭირო,ამიტომ ოცნებებზე არაფერს დავწერ...

ნეტა რას მოგვიტანს ახალი 2010 წელი?  იქნებ მანაც გაგვიღიმოს როგორც ეს ვეფხვები საყვარელი ნახატი ფილმიდან
                                                                                                                                                                                                                              

ახალი სასწავლო წელი კარს მოგვადგა..

განწყობა-მინდა ბევრი ვიცოდე,ბევრი ვნახო და საერთოდ აქტიური ცხოვრება მინდა..

"საბრძოლო მზადყოფნაში ვარ" და საკუთარ სიზარმაცესთან შეტევაზე გადასვლას ვაპირებ! ყოველ შემთხვევაში ახლა განწყობა ასეთი მაქვს..

მთელი ერთი ზაფხულით გავიზარდე!რაჭა იყო ხასხასა მწვანე,უმეტესად ნისლიან-ბურუსიანი.მზე დღეგამოშვებით გვათბობდა და მიწას აშრობდა.ჰაერი სუფთა და გამჭვირვალე.მოტკბო და გემრიელი.(ნეტა შესაძლებელი იყოს თან წამოღება)ჩვენი სახლი სოფლის ბოლოს დგას.მერე ტყე-მინდვრები იწყება.თუმცა ყოველ წელს ტყე მოდის და გვიახლოვდება და ტყესთან ერთად ტყეში მომრავლებული მგელი და დათვიც.ახლა სოკოს საკრეფადაც ვერავინ შედის ტყეში..

ულამაზესი ტყიანი მთები ჩამობურულიც კი რომანტიული,მშვიდად გარინდული..არ მახსოვს აგვისტოში ასე თბილად ჩაცმული სახლში მჯდარიყავი საათობით..

რა დროს შობააო იტყვით...ეს ვაჟას ჩაწერილი საშობაო სიმღერა 2008 წლის აგვისტოს ომს მახსენებს.გარშემო შეწუხებულ და შეშფოთებულ სახეეებს და შემდეგ დედას ცრემლიან სიცილს.ასე პირველად ვიცინეო თქვა.მერე კარგა ხანს ვხალისობდით ვაჟას ხუმრობაზე.იხალისეთ თქვენც..

.

http://files.ge/file/425299/MAXIMKOPC-Plants-vs--Zombies-1-0-0-1051-rar.html

Plants.vs.Zombies  ძალიან მხიარული კომპიუტერული თამაშია.მაიკლ ჯექსონი და მისი რაზმიც მონაწილეობს.ხვალ მიაბარებენ ალბათ მიწას.ჰოდა გამახსენდა

ლეგენდა პიანისტზე.

ფილმი წუხელის ვნახე და ისე მომეწონა,რომ დღეს ალალგ-ალაგ გადავხედე.

მთელ ფილმს ე.მარიკონეს არაჩვეულებრივი მუსიკა სდევს თან და მთავარ როლში ტიმ როტი ,გეგონება მართლა  უკრავს.    მე და ვაჟას ყველაზე მეტად მუსიკალური ორთაბრძოლის სცენა მოგვეწონა-თქვენ?

პარკურზე უნდა მოგითხროთ

           Le-parkour, parkour, პარკური-ეს არის დაბრკოლებათა რაციონალური დაფარვის და ქალაქში გადაადგილების ხელოვნება. აქ ადამიანი სძლევს ფიზიკურ დაბრკოლებებს (კედლებს, ღობეებს, სახლებს და ა. შ) თავისი სხეულის საშუალებით. ამასთანავე ის დაბრკოლებებს უმკლავდება რაც შეიძლება სწრაფად და ეფექტურად (ეს ნიშნავს იმას რომ ის არ აკეთებს მოქმედებებს რომლებიც ართმევენ დიდ ენერგიას და დროს).

ტრეისერი (ინგლ. Traceur) — ეს არის ადამიანი რომელიც „პარკურობს“ და ებრძვის ქალაქურ ჯუნგლებს

პარკური დისციპლინაა და ადამიანს შეუძლია მოიხმაროს ნებისმიერი სიახლე გადაადგილებაში ექსტრემალურ სიტუაციაში. და რაღათქმაუნდა შედარებით ცნობილი წარმომადგენელი ამ დისციპლინისა გახლავთ-დავიდ ბეილი.

რა პრინციპებია (პირობებია) პარკურში და რა არ არის პარკური- საწყისი ვარჯიშების როლს აქ ასრულებს ფიზიკური ვარჯიშები,(რომელიც საჭიროა ნებისმიერი ფიზიკური აქტიურობის დროს), საკუთარი სხეულის ფლობის უნარი, ნასესხები აკრობატიკიდან და გიმნასტიკიდან და რაღათქმაუნდა რეგულარული მთავრი ელემენტების(ილეთების) დახვეწა, ქუჩაში თუ შენობაში.

ეს ყველაფერი შეიძლება ჩაითვალოს მოსამზადებელ ვარჯიშებად პარკურში მონაწილეობის მისაღებად საკუთარი შესაძლებლობების განვითარებისათვის.

ბრძოლის როლს ამ ხელოვნებაში ასრულებს ქალაქური ცხოვრება და სიტუაცია, რომელშიც შეიძლება აღმოჩნდე თუ შენ ცხოვრობ ქალაქურ ჯუნგლებში. მაგალითად: თქვენ სადმე აგვიანებთ, ან რამე მოგპარეს ქუჩაში, ან ღმერთმა დაგიფაროთ დაგჭრეს. ყველა ამ სიტუაციაში და ამ დაგვარში დაგეხმარებათ თქვენივე ცოდნა და უნარები. და როდესაც თქვენ გამოიყენებთ მათ თქვენი მიზნების მისაღწევად ან სიტუაციიდან თავის დასაღწევად ეს იქნება პარკური.

ახლა ვაჟა დაინტერესდა პარკურით და დაიწყო ვარჯიში ეზოში (კედლებზე გადის). შედეგებს მოგვიანებით მოგახსენებთ..

ზაფხულია,ცხელა,ცხელა ...

ჩაიარა გამოცდებმა, შეფასებებმა, კრებებმა და უკვე მეშვიდე კლასელი ვარ.

დავალება უამრავი, შესრულების სურვილი-არა.
დასვენება მინდააა..

ზაფხულს ელიან
წყნეთი და კარსანი.
როდესაც ცხელია
რძე და კრუასანი,
უკიდეგანოა
სივრცე და ოსანა –
კასპი და გენუა,
კუს–ტბა და ლოზანა.
თბილისი. კიკეთი.
მცხეთა და სამგორი.

ჰოდა აბა რა დროს დავალებებია..

ეს ნახატების ნაწილია, რომელიც გამომატანეს სამხატვრო სკოლიდან.უკეთესი ნამუშევრები როგორც წესი სკოლაში დარჩა.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                             

             X -M E N  O R I G I N S

            _____________________________________

                W O L V E R I N E

ჩემი ერთერთი საყვარელი თამაში, რომელმაც გააოცა მთელი მსოფლიო თავისი გრაფიკით, სიუჟეტით და უბრალოდ თავისი არსებობით. თამაშის გადმოსაწერი ლინკის ზემოთ ბანერზე წერია +18. ეს იმიტომ რომ ტამაშში არის ძალიან ბევრი სისხლი კარგი გრაფიკით. თამშის ერთერთი ხიბლი ისევ და ისევ ის არის რომ ის ძალიან გავს რეალობას...

ასევე ის, რომ თამაში არის 2009 წელში გამოშვებული, მასზე მუშაობდა ძალიან ბევრი ადამიანი. თამაშს ქმნიდნენ ისეთი ცნობილი კომპანიები როგორიცაა: Raven, Activision, Marvel, 20 century fox, unreal technology.

ინტერფეისის ენა: ინგლისური, ფრანგული, ესპანური, იტალიური.

თამაში დაფუძნებულია იგივე დასახელების მქონე ფილმის სიუჟეტზე, რომელიც მოგვითხრობს გმირის წარსულზე. ვირტუალური ბოევიკი X-Men Origins: Wolverine ხშირად იმეორებს ფილმის მოვლენებს, მაგრამ ხანდახან სცდება მის ფარგლებს. თქვენ გაიგებთ თუ რატომ და რისთვის იყო შექმნილი ”Wolverine”, ვინ ცდილობდა მის მართვას და როგორ შეინარჩუნა თავისუფლება, ასევე გაიგებთ მისი ცხოვრების საშინელი ეტაპების მსვლელობასაც. მაგრამ სიმართლის გასარკვევად უნდა გაიაროს ძალიან დიდი და რთული გზა. იმისთვის რათა გადარჩეს მრავალ ბრძოლებში მას დასჭირდება ყველა მისი შესაძლებლობა და ინსტინქტი…

ეს თამაში შეგიძლიათ გადმოიწეროთ ამ ლინკით:

http://92.54.192.28/up/game/wolv_BY_(WWW.FILE.GE).iso

ამ ბლოგებს ერთი ცუდი რამ ახასიათებს; თუ არ დაგიკომენტარეს, ვერც გაიგებ წაიკითხეს თუ არა. პირად საუბრებშიც შეიძლება აზრის გაზიარება, მაგრამ ყოველთვის ესეც არ ხერხდება.

ერთხელ ვხუმრობდით, წუწუნების სია შევადგინოთო. სია დაუსრულებელი იქნებოდა..
მაგრამ მე მართლა მაქვს საწუწუნო მიზეზები.
რატომღაც ყველას, სახლში, სკოლაში, სამხატვროში მოსწონთ და აწყობთ რომ ვიყო მოზრდილი, მქონდეს პასუხისმგებლობა,დამოუკიდებლად ვაკეთო საქმე და ვაკეთო კარგად. როგორც კი საქმე პირიქითა მოთხოვნებზე მივა, ჯერ პატარა ხარო მომაძახებენ და აკრძალვების ნუსხაც მზად არის.

პეპელა ხომ არ ვარ - ნურც გაფრინდები, ნურც მოფრინდები! რა ქნას პეპელამ?!
ეს უსამართლობაა..
დიდებსო დიდი პრობლემები აქვთო. მეც ჩემი პრობლემები დიდად მეჩვენება..
ჩემს კლასელებს და საერთოდ თანატოლებს, მოსწონთ რომ ისეთი ვარ, როგორც ისინი, ვარ და იმიტომ.
ცოტა უფროსებს (15-16 წლისებს ) მოსწონთ, რომ მათი მესმის და მეგობრობა შემიძლია.

ძალიან უფროსებს (20<) ხან ძალიან მოვწონვარ, ხანაც საერთოდ იგნორირებას მიკეთებენ. იგნორირებაზე გამახსენდა. შეიძლება მოიკითხო ერთხელ,ორჯერ ,სამჯერ.... პასუხი კი ერთხელაც არ მიიღო?! მეგობარი ჰქვია!!

სიყვარული და მეგობრობა ერთმანეთის გამოძახილია, იმდენს იძლევიან რამდენსაც იღებენო - სიბრძნის წიგნში ამოვიკითხე. ანგარებიანი გამოდის ეს მეგობრობა.თუ ასე არ არის, მაშინ გული გწყდება  და ივიწყებ რომ გიყვარს?

არ სცალია? ორი სიტყვის მოწერას არც ისე ბევრი დრო უნდა. მერე რა რომ უმცროსი ვარ. უფრო უფროსების მკითხულობენ.
გულს მტკენს ზერელე, ვითომ-ვითომ დამოკიდებულება.
არც არასერიოზული დამოკიდებულება არ მომწონს. როცა არაფერი აქვთ სათქმელი და -რა საყვარელია -თი მამკობენ. ადრე მომწონდა . ახლა მაღიზიანებს. სულაც არ არის ჩემი ბრალი ვინმეს თუ არაფერი აქვს სათქმელი. ამ სიტყვით კი ყველას ერთნაირად ეფერებიან..

კომპთან ჯდომის დრო ყოველთვის შეზღუდული მაქვს. აი, ახლაც მერამდენედ მესმის-გამოთიშე, ადექი!
მერე რა რომ ხვალ ოთხშაბათია, მერე რა რომ დილით ადრე უნდა ავდგე, ახლა სულაც არ მინდა ძილი. ნეტა როდის იქნება, ჩემს ნებაზე გავიღვიძო და დავიძინო? ჩავიცვა როგორც მინდა.წავიდე ვისთანაც მინდა და იქ სადაც მინდა.ვნახო რაც მაინტერესებს და ვაკეთო არა ის რასაც მირჩევენ,არამედ ის რასაც მე ვთვლი ჩემთვის საინტერესოს და სასურველს..როდის?!როდის?!

ზაფხულამდე სულ ცოტა დარჩა, არდადეგებამდეც, ზაფხულის გატარება კი თბილისში მომიწევს, თანაც დედის გარეშე. როგორ არ ვიწუწუნო...         

მეწუწუნებააააააააააააააააააა